Opiekunka Środowiskowa

Nazwa: OPIEKUNKA ŚRODOWISKOWA

Nauka w trybie zaocznym trwa dwa semestry i kończy się egzaminem potwierdzającym kwalifikacje zawodowe.

Podstawowym celem kształcenia opiekunek środowiskowych jest  przygotowanie  ich do udzielania pomocy i świadczenia usług opiekuńczych w odniesieniu do osób przewlekle chorych, samotnych i niesamodzielnych, które nie maja dostatecznego wsparcia ze strony rodziny lub innych osób z najbliższego otoczenia.

Absolwent szkoły kształcącej opiekunki środowiskowe  powinien prezentować następujące postawy:

• empatii i wrażliwości w kontaktach interpersonalnych,
• kultury osobistej,
• dojrzałości emocjonalnej i społecznej,
• gotowości  niesienia pomocy, życzliwości i wyrozumiałości dla innych ludzi,
• tolerancji dla odmienności,
• cierpliwości, dokładności, obowiązkowości i konsekwencji w działaniu,
• samokrytycyzmu, krytycyzmu  oraz obiektywizmu w ocenianiu.

 
Odpowiednie przygotowanie opiekunek środowiskowych i świadczone we właściwy sposób usługi opiekuńcze mają właściwy wpływ na  sprawne działanie systemu pomocy środowiskowej i ograniczenie liczby podejmowanych decyzji  o skierowaniu do domu pomocy społecznej. Realizacja tych zadań  jest uwarunkowana właściwymi postawami opiekunki środowiskowej.

Program kształcenia opiekunki środowiskowej przygotowuje absolwenta do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1. pomaganie podopiecznemu w codziennych czynnościach domowych (robienie zakupów, sprzątanie, gotowanie, pranie),
2. pielęgnowanie oraz dbanie o zdrowie, higienę osobistą  ludzi chorych i niesamodzielnych (mycie, kąpanie, czesanie, golenie, ubranie, słanie łóżka, zmiana pościeli i bielizny osobistej osobie unieruchomionej w łóżku oraz prowadzenie najprostszych ćwiczeń rehabilitacyjnych, uzgodnionych z lekarzem),
3. udzielanie pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia podopiecznego,
4. mobilizowanie podopiecznych do aktywnego spędzania czasu wolnego i rozwijanie jego zainteresowań,
5. aktywizowanie podopiecznego do zwiększenia jego samodzielności życiowej,
6. doradzanie w zakresie planowania  i organizowania gospodarstwa domowego,
7. kontaktowanie się z rożnego rodzaju instytucjami  w celu rozwiązywania problemów zdrowotnych, materialnych, mieszkaniowych, rodzinnych i prawnych podopiecznego,
8. inicjowanie pozytywnych relacji międzyludzkich w najbliższym otoczeniu podopiecznego, a zwłaszcza z członkami jego rodziny.